Tuesday, May 8, 2012

Հայերենի մասին

Հենց նոր հետաքրքիր մի հոդված էի կարդում, հայերենում հաճախակի կիրառվող սխալների մասին, որոնք նույնիսկ չեն գիտակցվում որպես այդպիսին՝ http://www.lezu.am/?p=698: Ընդհանուր տոնն իհարկե դուրս չեկավ, բայց որոշ բաներ շատ օգտակար են: Չհասկացա երկու բան. 

ա/ ինչո՞ւ է սխալ «այս պահին» արտահայտությունը: Քանի որ այս դեպքում ճիշտ տարբերակների օրինակներ չկային, որոնք միգուցե կօգնեին գիտակցել սխալը, ավելի շատ չհասկացա;-) /Տկն. Փալանդուզյանն ինձ ցից կհաներ նման հայերենի համար;-))))))))/

բ/ Մեջբերում հոդվածից. 

«Կարծիքը կիսել
Մեր ազգին ոչ կարծիք կիսելն է հատուկ, ոչ տպավորությունը, ոչ էլ նույնիսկ զգացմունքը: Մենք դրանք փոխանցում ենք, հաղորդում, իսկ կիսում ենք այն առարկան, որը պետք է երկու հավասար մասի բաժանել, օրինակ հացը, քարը, թուղթը… Փոխաբերական իմաստով էլ ասենք պատմությունը կարող ենք կիսել: Մնացած «կիսումները» օտարամոլություն են կամ թարգմանական արվեստի չիմացություն:՞
«Մեր ազգին ոչ կարծիք կիսելն է հատուկ, ոչ տպավորությունը, ոչ էլ նույնիսկ զգացմունքը:»  Այոոոոո: Իսկապես մեզ հատուկ չի դա;-))))))) Մենք մեզ իրավունք ենք վերապահում դրանք փոխանցել, հաղորդել, տեղեկացնել, ու վերջ, ինչ կիսել, ինչ բան /մեջբերման մեջ երևում է, չէ՞, թե ինչ ենք կիսում:-) /: Համակարծիք լինելն է էնքան հազվադեպ երևույթ է, որ էս բառակապակցությունն էլ չենք կիրառում: Կամ էլ հանուն ճշմարտության՝ գրեթե երբեք չենք կիրառում: Հիմա ի՞նչ անենք, էդպես չկիսելով էլ մնա՞նք, թե փորձենք մտածելակերպ փոփոխել՝ թեկուզ մայրենիի անաղարտության հաշվին /վերջերս ինչ-որ գովազդի կարգախոսին ուշադրություն դարձրեցի. «Հայի ոգին անփոփոխ է դարեդար», կամ էլ նման մի բան: Մի էնպիսի վեհությամբ էր դա ասվում, ասես մի լավ բան ա, էլի: Աշխարհն էսքան զարգացել ա, իսկ մեր ոգին դեռ քարեդարյան ա մնացել/: Սովորել նաև մտքեր կիսել, ինչպես հացը...
Ընդհանրապես, կուռքեր սարքելը վատ բան ա, նույնիսկ եթե կուռքդ աստված ա:-))) Վերջերս մի հետաքրքիր բլոգերի էի կարդում, որի մտքերն ինձ իսկապես հետաքրքրում են, նույնիսկ եթե երբեմն չեմ «կիսում իր կարծիքը» ;-))))))) Հետաքրքիր մի գրառումից հետո խեղճին ցեխը կոխեցին ու չհանեցին իր գրագիտության աստիճանի պատճառով, ու էդ պուրիտանները մի րոպե անգամ իրենց նեղություն չտվեցին մի պահ վար իջնել իրենց անաղարտ պատվանդաններից ու մտածել, թե ինչ էր ասում էդ տղան: Բարի չենք: 

No comments: