Monday, January 31, 2011

:-)

Երբեմն ազատությունը պատրանք չի: Երբեմն... երբ մարդ գեղեցիկ է... 


Always speak to your violin otherwise he will get angry.
 Sergey Khachatryan 

Monday, January 24, 2011

Քաղաքը

Արևամուտն սկսում էր քողարկել քաղաքը: Հոգնել էր քաղաքը: Լռում էր քաղաքը: Հեռացել էին մարդիկ: Լքել էին հիշողությունները: Փոքրացող մոլորակն անգամ չէր տաքացնում քաղաքը, ուր քայլում էին ակնկոր մարդիկ, ուր վազում էին սոված ու տխուր շներ, ուր արևն անխնա բացահայտում էր բորոտության այլանդակ վերքերն ու բշտիկները՝ կիսաքանդ շինություններն ու  երկու կիսականգուն շենքերի արանքում խցկված ծուռտիկ կրպակները: 

Երկինք նայող չկար քաղաքում: Հայացքները բարձրանում էին մինչև կիսավեր պատերն ու մանկության վառ գույներից հաղթված, ցավից վնգստալով թափվում պատերի տակ՝ անշնչանալով  ցնցոտիավոր շենքերի ու գլխիկոր քարերի սառնությունից: 

Բարի եղեք, սպանեք քաղաքը, եթե այլևս չեք սիրում նրան: 

Wednesday, January 19, 2011

Simone de Beavoir: Woman Destroyed

Second Sex-ից հետո ուզում էի կարդալ նաև Բովուարի գեղարվեստական ստեղծագործություններից, ու բարեբախտաբար ազատ ժամանակի ու Սիեթլի հրաշալի հանրային գրադարանի առկայությունն էս անգամ ինձ նման հնարավորություն ընձեռեցին: 

Այս ընդհանրական վերնագիրն ամփոփում է երեք կանացի դիմանկար երեք ոճաբանորեն տարբեր պատմվածքներում: Առաջինը վաթսունամյա Սորբոնի համալսարանի դասախոսուհու արևամուտի գույներով պատկերված վառ կերպարն է, ով ընդվզում է որդու դեմ, խռովվում ամուսնու հետ անհամաձայնությունից ու փորձում վերագտնել իր ծերացող ես-ն այս դրվագներում ու դրանց միջոցով:

Tuesday, January 18, 2011

Ճանապարհին

Muir Woods, Mill Valley, CA

Անտառը լուռ էր: Ասես մեծ մի վիշտ էր ապրել: Արցունքներն էլ հյուսել էին թանձր մառախուղը, որ ծանրանում էր դարավոր ծառերի հսկա բներին, երկնաքեր կատարներին ու անթիվ-անհամար տերևներին` թաքցնելով բերանբաց անցորդներից իր մորմոքն ու խորքը: Անտառն անտարբեր էր համարավետ նեղ արահետով ամեն օր ճեմող տարբեր գույնի ու ձևի մարդկանց  հանդեպ: Իր ոգիներն ու ստվերները մնացել էին վերջին հնդկացիների մարած հոգիներում: Երևի տարին մի անգամ մի խելառ էդ ոգիներից հմայված փորձում էր միանալ անտառին, բայց ո՞վ գիտի անտառն ինչպես էր արձագանքում...