Tuesday, October 25, 2011

Սիրո մասին:-)

Երբ առաջին անգամ ջուրն ես մտնում, ինչ խելառ բան ասես չես անում. հիմար-հիմար մեխվում ես տեղում, նայում ուրիշներին, նախանձում ու մտքում կամ բարձր մի լավ հայհոյում քո անկարողությունն ու նրանց «ցուցամոլ» կարողությունը: Կամ սկսում ես աշխարհքիս տակին եղած ու քո մարմնին հայտնի ու անհայտ բոլոր շարժումներով պայքարել մի պատշաճ կրոլային թևաթափահարում հաջողացնելու համար: Առաջին մի քանի ամիսներին ջուրը թշնամի է, ջուրը թույլ չի տալիս հիանալ ինքդ քեզանով. մարմինդ, որ առաջ քոնն էր, հիմա ուրիշինի նման քեզ չի պատկանում, քեզ չի լսում: Ջուրն է հիմա նրան սահմանում: Հետո մի օր հուսահատ ասում ես. «Քո հերն էլ անիծած», ու էլ հետ չես գալիս: Բայց թե համառ խմորից են քեզ հունցել, թե էդ ամիսների ընթացքում մի պահ կարողացել ես զգալ ջրի սահքն անտաշ մարմնիդ վրայով, հետ կգաս: Անպայման: Ու գլուխդ կախ կշարունակես համառել՝ անճոռնի, ու բախվել՝ գրեթե անշունչ: Ու մի օր ներդաշնակությունից կհալչես ջրի ու մարմնիդ համատեղ գեղեցկությունից: 

Ինչպես սիրելիս:

Wednesday, October 19, 2011

Milan Kundera: Identity

Գիրքը նախատեսված էր Բաքվի հյուրանոցային սենյակի համար: Երևի տեղին կլիներ. չէ՞ որ հյուրանոցի անդեմ ու հարմարվետ սենյակում ինքնությունների կերտման հնարավորություններն ավելանում են գրեթե անսահմանորեն՝ միակ սահմանափակումը   թողնելով քո երևակայության շրջանակները: Ինչևէ, վիպակն սկսեցի մեծ ոգևորությամբ ու ավարտեցի մի տեսակ կարկամած՝ չէի հասկանում դուրս գալիս ա, թե՞ չէ: Վերջին գլուխներում  որոշ պարբերություններ նույնիսկ մի քանի անգամ վերընթերցեցի, որովհետև չէի հասկանում` հասկանում եմ, թե՞ չէ:-) 

Վիպակը պատմություն է զույգի մասին, որտեղ կինն ու տղամարդը փորձում են հասկանալ իրենց ով լինելն այդ հարաբերության մեջ: Շատ հետաքրքիր ու համոզիչ կերպարներ ու մտքեր: Սկզբում:-) Որոշ դրվագների անկեղծությունը, որը Կունդերան կարողանում է պատկերել մերկապարանոց, սահմռկելի, հիմնարար ու հիմնավոր պարզությամբ, միաժամանակ թե՛ գրավում է, թե՛ վանում: Օրինակ՝ երբ Շանթալն իրեն երջանիկ է զգում ու հասկանում է, որ դրա համար պարտական է իր հնգամյա երեխայի մահվանը («Ես սիրում եմ քեզ, ու եթե դու ապրեիր, ստիպված էի լինելու սիրել այս աշխարհը, որն ատում եմ»: Մոտավորապես): Ընդհանրապես էնպիսի զգացողություն ունեի, թե այս անգամ Շանթալն է կունդերայական տղամարդը: Հետաքրքիր փորձ էր վերլուծել ընկերության ժամանակակից ընկալումը: 

Վերջն անընդհատ հիշեցնում էր Կուբրիկի Eyes Wide Shut-ը, ու չէի կարողանում հարմարվել. այդ էջերում մտքիս ու զգացմունքներիս թելը գտնել, թել որին հաճույքով, հետաքրքրությամբ ու ցավով հետևում էի սկզբում՝ փորձելով Կունդերայի հետ պեղել այս կյանք կոչվող լաբիրինթոսը: Վիպակն ասես մի շատ լավ, տաղանդավոր սևագիր լիներ: 

Sunday, October 16, 2011

Արևն ու անտառը

Երևի մի օր պահմտոցի խաղալիս՝ Արևն ուրախ-ուրախ, որ ամենաթաքուն տեղն է գտել աշխարհքիս տակին, լուռումունջ մի կերպ խցկվել, մտել էր Վարդանլվի անտառը: Բայց Արևին որտեղի՞ց բախտ, որ տապկացած կենա. բոսորագույն գույներից խելքը թռցրած ծառերն էնպիսի մի բղավոց էին գցել լուռ գյուղում, որ ամբողջ աշխարհքով մեկ իմացան, թե Վարդանլվի անտառում մի արև կա տապկացած: Արևին Աստված բախտ չի տվել թաքուն մնալու, բայց ուժ ա տվել զայրանալու:

Wednesday, October 5, 2011

Էսօրվա տղամարդիկ ու կանայք

Իրար վրա պատահաբար կարդացի էս երկու հոդվածները՝ Why men are in trouble ու Is Iceland the best country for women: Առաջին հոդվածն այնուամենայնիվ չի ասում, թե տղամարդն ինչպիսին պիտի լինի:-)

Monday, October 3, 2011

Հարավկովկասյան երկրների հանրակրթական նպատակների համեմատություն

Ինձ համար շատ հետաքրքիր համեմատություն ա, ու ես ընտրում եմ Վրաստանը. թեև երբեմն կարծես թե նույն միտքն ա, բայց ճոռոմություն չկա, որի տակ  շատ հաճախ քողարկվում ա գործ չանելը: Իսկ ակտիվ ուսանող անհատից լավ բան ես էս կյանքում քիչ գիտեմ:

The overview of main objectives of primary and secondary education as defined by legal acts