Friday, January 15, 2016

Մի անգամ Օվիեդոյում...

Ե՞ս: Մի քիչ լայնոտ եմ: Բայց փափուկ: Ոմանց կարծիքով վրայիս գույները շատ-շատ են, ոմանք էլ կարծում են, որ եղածը միանգամայն բավական է իմ նման տնավարի արարածի համար:  Եսի՞մ. ես եմ էլի, ինչպիսին կամ: 

Վատիկը չեմ, նույնիսկ սիրունիկ: Բայց էդ սիրունությունն ավելի շատ փափկությունից է, քան համաչափությունից: Որովհետև համաչափությունս փուլային բնույթ ունի՝ օրեր կան էնքան ասիմետրիկ եմ դառնում, որ գնա-գալիս եմ. դանակ խփես, արյուն չի գա: Եղանակային ու մարդկային է իմ անհամաչափությունը: Մարդ կա էնպիսի հոգատարությամբ է ինձ պարուրում, ուղղակի ծաղկում եմ՝ թարմ, բուրումնավետ, օդից ու ջրից մի քսան տարի ջահելացած: Մարդ էլ կա, որի հպումից արդեն շունչս կտրվում է. ուզում եմ գոռալ, ինձ հանգիստ թողեք, իմ յուղի մեջ տապակվեմ: Ձմեռները ծանր եմ տանում: Ցուրտը  մտնում է ոսկորներս ու մեկիկ-մեկիկ սառցապատում: Իսկ գարնանը քիչ մնա ձայնս գլուխս գցեմ ու գոռամ: Լավ, կարմրեցի:-) Բայց ինչ մեղքս թաքցնեմ. մեկ-մեկ հենց էդպես էլ անում եմ: Գրկում եմ խելառ քամուն ու երկուսով երգում ու երգում ենք:

Monday, January 11, 2016

Բախ

Violin Concerto in E Major, BWV 1042 


Դեյվիդ Օյստրախ  - արագը դուրս չի գալիս, մի տեսակ ճզվզիկ ա, իսկ Բախը էդպիսին, ըստ սահմանման, չի կարող լինել:-) Բախը չի վազում, ինքը «Մատրիցա» կինո ա լրիվ:-))))

Յեհուդի Մենուին - առայժմ ամենալավն ա...

Անդրյու Մայնց - հըմ, նվագախումբը շատ լավն ա, մենակատարը էնքան էլ չէ, ոնց որ... 

Էլիզաբեթ Ուոլֆիշ - եսի՞մ... նետ: 

Ջոշուա Բելլ - ինչքան էլ ցավալի ա, նետ։-) 

Գիդեոն Կրեմեր - էլի արագ ա........................ նվագախումբը շատ լավն ա: Սընթ Մարթին օն the ֆիլդս:

January 12
Անն-Սոֆի Մուտտեր (երևի էլի:-)) - ֆոն Կարայանի ղեկավարած հայտնի նվագախմբով, որը շատ լավն ա, բայց ինքը՝ չէ...

Կարո՞ղ ա ես արդեն չեմ լսում....