Wednesday, September 3, 2014

Շատ շաշ-մաշ ու ջղային

Ես հասկանում եմ, որ «ինչ անել»  հարցը հավերժական հարց ա: Էդ շարքից ա: Ու մենք մտել ենք էդ մի արկղը, թեկուզ և մեծ, ու դուրս չենք գալիս՝ ինչ անենք, հա ինչ անենք: Իսկ եթե մի պահ հանգիստ նստենք էդ արկղի մեջ, մկան նման կատաղած էս կողմ-էն կողմ չընկենք ու մտածենք, ի՞նչ կլինի որ: Մտածենք, թե ինչու ենք ուզում ինչ-որ բան անել... Որովհետև ինչերն ըստ էության կծնվեն էդ ինչուից: