Friday, September 23, 2011

Առավոտյան

Քաղաքն արթնանում էր, ինքը՝ ոչ: Քաղաքն շտապում էր ապրել, ինքն շտապում էր աշխատանքի: Քաղաքում տաք էր, իր ներսում՝ բարեխառն: Հեռվից երևաց դեղին ավտոբուսը: Պետք էր շտապել: Նայեց ներքև: Գունավոր զգեստը քամուց առագաստվեց, հետո ծակվեց ու նվազ ու տկար փարվեց ոտքին: Քայլելն այլևս չեկավ: Ոտքը հերթական քայլը հրաժարվեց անել, ու ինքը մնած կանգնած: Մայթի եզրին: Անշարժ: Լուռ: Անհաղորդ: 

No comments: