Sunday, September 18, 2011

Ասք տարածությունների մասին

Կամ էլ դրանց բացակայության մասին... Մենք ինչքան մոտենում, էնքան հեռանում ենք միմյանցից: Կանգնած եմ կանգառում: Բորորը հեռախոս ունեն: Բոլորը խոսում են կամ գրում: Բայց երկուսն էլ փողով են, երկուսն էլ պլաստմասի ու երկաթի միջով են անց կենում ու հասնում  ում պիտի հասնեն: Ինչքան հասանելի, էնքան էլ հեռու են դրա երկու ծայրում գտնվողներն իրար համար, որովհետև չտարածությունը համբերություն, ջերմություն, ժամանակ ու սեր ա պահանջում: Աչքերի մեջ նայել, տրվել ու վերցնել ա պահանջում: Մենք տիեզերական տարածություններ ենք ստեղծում մեր միջև: Հեռախոսների ու համակարգիչների օգնությամբ: 

2 comments:

Բյուրակն Իշխանյան (Byurakn Ishkhanyan) said...

ըհը, ու դժվար ա ասել` դա լավ ա, թե վատ

christina said...

Դե ամեն մարդ ինքն ա ընտրում երևի դրա լավությունն ու վատությունը;-)