Wednesday, July 18, 2012

Ութնյակներ արևին


Բորբ մի աղջիկ զարկեց ձեռքով իր բոց կոնքին
Ու վերեւից խնդաց զվարթ ու ոսկեձայն.-
Հազար վարդեր կրակվեցին շուրջը, կողքին,
Հազա՜ր խաշխաշ, ու գարնան օր, ու ծիածան:
Քաղցր ծփաց հեշտանք ու տապ, թույն ու գրգիռ,
Դաշտերը խաս ծաղիկներով ծփծփացին.-
Աշխարհը - ալ, նարնջագույն, վառքը - կարմիր,
Ողջը - հրա՜շք ու խնդությո՜ւն արեգնածին...



Հոսում է տաք, ինչպես հեշտանք, կամ ձույլ ոսկի,
Հոսում է ծանր, ու հորդահոս, ու արնավառ.
Լցվում է թեժ խնդությունով կուրծքը հասկի.
Օրերը - տոթ, ձիերը - վառ, վազքը - խելառ:
Լո՜ւրթ երկինքներ՝ իջած հասուն երկրի վրա,
Բարձր ճիչեր, ու հրդեհներ, ու ծիածան.-
Վառվում է շոգ կաթսաներում կյանքը քուրա.-
-Ախ, վա՛յ նրանց, որ չապրեցին ու չտեսան... 
Ե. Չարենց
1921, մայիս, Երեւան 

P.S. Գողացել եմ, որովհետև արևի մասին ա:

3 comments:

Anonymous said...

Charentsa himnakanum andur a...

Anonymous said...

sexi masin a

Christina said...

դե հա, արևն էլ ա նաև սեքսի մասին:-)