Գիշերում է: Քաղաքը փորձում է հետ բերել հեռացող արևն ու պճնվում է միլիոնավոր փայլփլուն կեղծ արեգակներով: Քաղաքը պատրաստվում է լռության, ու թերևս ամենակուլ լռության ահից քաղաքի ձայներն ահագնացել ու անգթաբար խարազանում են՝ աջ ու ձախ, վեր ու վար: Շտապ օգնության մեքենայի տանիքին ոռնում է շչակը: Ռեստորանային տաշիտուշին ազդարարում է մեկի ծննդյան կամ երկուսի միության լուրից հուզված խմբի ուրախությունը: Ծառերն անպաշտպան հանձնվել են տապին ու մեկընդմերթ փորձում են փրկություն գտնել սաղարթը սողոսկած քամու թարմության մեջ: Բայց, ավաղ, արևը հեռացել էր իր վերադարձի կուռ երաշխիքներ թողած՝ տոթակեզ մի գիշեր, ծիրանագույն մի մայրամուտ ու անամպ մի երկինք:
No comments:
Post a Comment