Ոչ միայն դուռն ա փակ, պատուհաններն էլ հետը մեխված են էս երկրում

Ու ոչ ոք պատասխանատվություն չի՞ կրելու Մուշի համար... Ախր էս շինարարական կազմակերպությունը ոչ թե պետք ա ներողություն խնդրի, մենք էլ հուսանք, թե նախագահից վախենալով կշտկի ամեն ինչ, այլ պետք ա միանգամից գործ հարուցել դրա դեմ, պետությունն ընդդեմ գլենդել-եսիմ-ինչ-զիբիլի դեմ՝  ժամանակավոր դադարացնելով դրա բոլոր գործառույթները... Լավ, թքած երկրաշարժից տուժած մարդկանց վրա, սա սովորելու վրա ա, բա որպես նախագահ որ քեզ խաբում են, դա՞ էլ հեչ... Սիրտս ուղղակի պայթում ա... ու ես դեռ մտածում եմ, թե ճիշտ որոշում եմ կայացրել...

Ի՞նչ կարելի ա անել, ինչպե՞ս կարելի ա պայքարել էդ մարդկանց համար: