Շրջսովետի գործկոմի նախագահ ընկ. Սիմոնյանին շտապ հարկավոր էր Ճոճկանի սովխոզի դիրեկտոր Վերմիշ Վարդումյանը: Ման է գալիս, հարցուփորձ անում, չկա: Չկա ու չկա: Նեղսրտած ու մի քիչ էլ վրդովված զանգում է Վերմիշենց տուն.
- Ալյո՞, Վերմիշին կարելի՞ է:
- Ո՞վ ա հարցնում որ:
- Շրջսովետից է, Սիմոնյանը: ԴՈՒՔ չգիտԵ՞Ք, ինչպես կարող եմ գտնել Վերմիշին: Շտապ հարկավոր է խոսել նրա հետ:
- Տանը չի... Ուր ա, չգիտեմ:
- Ընկերուհի, ինձ շտապ հարկավոր է գտնել նրան: ՉգիտԵ՞Ք, որտեղ կլինի:
- Չէ, գիդեմ ոչ, ընկ. Սիմոնյան:
- Իսկ ո՞վ է խոսում (ընկ. Սիմոյանի համբերության բաժակը լցվում է տիկնոջ դինջ ու ծորուն անտեղյակությունից):
- Վերմիշի ԿՆԱՆԻՔ...
- Ալյո՞, Վերմիշին կարելի՞ է:
- Ո՞վ ա հարցնում որ:
- Շրջսովետից է, Սիմոնյանը: ԴՈՒՔ չգիտԵ՞Ք, ինչպես կարող եմ գտնել Վերմիշին: Շտապ հարկավոր է խոսել նրա հետ:
- Տանը չի... Ուր ա, չգիտեմ:
- Ընկերուհի, ինձ շտապ հարկավոր է գտնել նրան: ՉգիտԵ՞Ք, որտեղ կլինի:
- Չէ, գիդեմ ոչ, ընկ. Սիմոնյան:
- Իսկ ո՞վ է խոսում (ընկ. Սիմոյանի համբերության բաժակը լցվում է տիկնոջ դինջ ու ծորուն անտեղյակությունից):
- Վերմիշի ԿՆԱՆԻՔ...
No comments:
Post a Comment