Monday, March 6, 2017

Օր 1

Ասում են, պետք ա ամեն օր գրել: Երևի ճիշտ են ասում:-) Առաջ էդպես էլ անում էի:-) Երևի գարունից ա, որ Կիլիկիան հիշեցի ու կարոտեցի էն ժամանակվա իրողություններն ու դրանց մեջ՝ ինձ։-) 

Շարժայում վերջացրեցի The Island of Doctor Moreau-ն: Վախենալու գիրք էր... Ուելսը շատ չի խորացել գիտություն-բարոյականություն երկվության մեջ, բայց  Մոռոյի գիտական հետաքրքրասիրությունն անհանգստացնող ա: Ուելսը չի դատում, նույնիսկ մի տեսակ համակրանք ա զգացվում հանդեպ Մոռոն, բայց քանի որ «ինչու»-ի մասին չի խոսվում ու Ուելսն իր կողմից ոչ մի ուղղություն չի նախանշում, թե էդ հետաքրքրասիրությունը դեպի ուր ա տանում, հետաքրքրասիրությունը հանուն հետաքրքրասիրության սկսում ա վախեցնել: Էլի գալիս ենք անհասանելի ոսկե միջինին...

Ու ինձ թվում ա, Ուելսն էս վիպակը գրել ա, օրինակ, գնացքով ինչ-որ տեղ գնալիս, երբ ձանձրույթից սկսել ա նայել վագոնի մարդկանց:-)))))))

1 comment:

Բյուրակն Իշխանյան (Byurakn Ishkhanyan) said...

Ուելսը հետաքրքիր գրող ա։ Ընդհանուր իրա գիտաֆանտաստիկան ոնց որ զգուշացում լինի, թե՝ տեսեք ինչ կարա լինի։ Մոռոն էլ ա տենց, Անտեսանելի մարդն էլ։