Friday, June 17, 2016

Պրոֆեսիոնալիզմ

Լողի մասին հաճախ եմ գրեմ: Եթե գրում եմ:-) 

- Ի՜նչ լավ եք լողում: 
- Չէ, լիքը սխալ եմ անում: Ուղղակի սիրում եմ լողալ: Ջուրն եմ սիրում: 
- Բայց չէ՜, պրոֆեսիոնալի նման լողում եք: 

Վերջին երկու տարվա ընթացքում սա դասական երկխոսություն ա լողավազանում, եթե հաջողացնում են ինձ կանգնած բռնացնել ու խոսելու հավես ունեն: 

Բայց միայն երեկ առաջին անգամ ուշադրություն դարձրեցի էս երկխոսությանը: Պրոֆեսիոնա՞լ: Ձե՞ռ եք առնում... Ու հանկարծ ծակեց. հենց էդ ա.... մեր բացարձակ անհարգանքը պրոֆեսիոնալիզմի հանդեպ... Ու նաև չգիտակցված տգիտությունը մեր իսկ անհարգալիցության մասին: Փաստորեն, եթե ինչ-որ մեկն ինչ-որ բան ավելի լավ ա անում, քան դու, ուրեմն նա պրոֆեսիոնալ ա... Ու էս փնթիությունը, էս անհարգանքն աշխատանքի հանդեպ ամեն տեղ ա... 

Հարցն անգամ պրոֆեսիոնալիզմը չի, այլ շտապողականությունն ամեն «ավելի լավը» համարել վերջնագիծ: Որովհետև «պրոֆեսիոնալ» իմ սահմանմամբ նշանակում ա վերջնագիծ, նշանակում ա հնարավորի սահմանին հասնել: Ու մարդիկ տարիներ, հույզեր, մտքեր, ԱՇԽԱՏԱՆՔ են ներդնում մինչև կա՛մ կհասնեն էդ եզրին կա՛մ՝ ոչ: Եզակիներն են հասնում: Էդքան հե՞շտ ա եզակիի հանդիպել։-) Բայց հեշտության պատրանքը ստիպում ա մի քիչ «ավելի լավը» համար պրոֆեսիոնալ: Չնկատել թերությունները, գոհանալ թերի, բայց եթե ինքդ չես կարողանում անել, ուրեմն, հիմնականում միայն էդ պատճառով լավ արդյունքով...

No comments: