«Գեղըմ կինո էին ցույց տալիս: Մի մատ րեխա էի, տասը տարեկան էի երևի, լավ չեմ հիշըմ: Շատ էի ուզըմ գնալ, բայց տոմսը տաս հատ ձու էր: Մորս խնդրեցի ձու տա, գնամ կինո, ասավ, չէ: Բայց դե շատ էի ուզում, է՜: Մերս էլ մոռացել էր, որ ձվերը ես եմ հավաքում: Էն ա էդ օրը գնացի հավաքեցի, բայց մինչև մորս տալը դրեցի, սաղ եփեցի... ու տենց վեդրոյով էլ դրեցի տեղը...
Մերս ձուն տանում էր հանձնի, որ ալյուր առնի: Տանում ա հանձնելու, վեր են ունում, որ ստուգեն, տենում են պինդ ա: Որը փորձում են, պինդ ա...
Մեկ էլ տուն եկա, տենամ... տենց նստել ա. վեդրոն կողքը, գլուխը կախ, կորացած: Բան չասավ: Ոչ մի բան...»
No comments:
Post a Comment