Վիճակագիրներին կթողնեմ էս հասկացության հստակ սահմանումն, իսկ ես կասեմ էնպես, ինչպես հասկացել եմ. ամեն ինչ էս աշխարհում ձգտում ա միջինության, լավ, միջակության:-) Ծայրերին ապրելը՝ ծայրահեղ լավ ու վատ, չի կարող երկար տևել, որովհետև դա բախտի բան ա: Իսկ երբևէ մտածե՞լ եք, բախտն ինչ ա: Ըստ էության, էն ամենը, ինչի մասին դու ոչ մի տեղեկություն չունես ու չես կարող կառավարել, անգամ, եթե ունես: Հիմա, դրանք որ հավաքվում են մի տեղ, իսկ դրանք հաստատ հավաքվում են մի տեղ, որովհետև աշխարհս փոխկապակցված ա, դրանք դառնում են «բախտ»: Ինչ-որ բան հաճախ անելուց, նման գործոնների թիվը, որոնց հավաքական անունն է «բախտ», նվազում է, ու կամաց-կամաց ինքդ էլ չիմանալով թե «ինչու ու ինչպես», սկսում ես կառավարել դրանց որոշակի քանակ ու... վերևից իջնում ես դեպի միջին, ներքևից բարձրանում... դեպի միջին:-)
Ամուսնությունը սիրո միջին վիճակագրականն ա:-) Մահը՝ կյանքի :-)
Կահնեմանն ասում էր ժամանակին Միհլի գիրքն «իր տունը քանդեց», հիմա էլ ինքն ա իմը տեղահան անում:-) :-) :-) :-)
No comments:
Post a Comment