Tuesday, May 20, 2014

Մենակի ու կիսելու մասին

Երեկվանից լրիվ սրա մեջ եմ: Ամեն մի բջիջով զգում եմ, վայելում եմ էս ամեն ինչը: Ու ձեռքերս քոր են գալիս. հա ուզում եմ մի քանի, չէ, մի քանի չէ, լիքը մարդկանց ուղարկել լինքը: Ինձ հազիվ եմ զսպում, որ ՖԲ-ում չդնեմ, որտեղ մի երեք հարյուր մարդ գոնե կարող ա լսի: Ու որպեսզի չդնեմ, էստեղ գրում եմ:-) Ու մտածում եմ, ինչու եմ ուզում էդքան էական, անհատական, միանգամայն իմական բան աշխարհին ի ցույց դնել: Մանավանդ, որ շատ լավ գիտակցում եմ ռիսկը... Հետո հիշեցի առաջին պահերից մեկը. Ուոթերսը գրկում ա Վեդերին, Վեդերն սկսում ա երգել, հետևում կանգնած կիթառիստը ժպտում ա.... Այ երևի ես էլ եմ դրա համար ուզում կիսել: Էդ մենակ, անծանոթ մարդկանց միջով անցնող էլեկտրականությունը, որ ամեն մի հպումով Վեդերին դարձնում ա Ուոթերս, Ուոթերսին՝ Վեդեր, միաժամանակ ամեն մեկին թողնելով ինքն իր մեջ, սպանում ա....

No comments: