Միջահասակ է: Երևի 35-40: Հայաստանում այդ տարիքում արդեն ոչ զարմանալի փորիկով: Կարծես թե կիսաճաղատ: Միշտ կանգնում է դեմքով դեպի Բաղրամյան՝ աջ ձեռքը գոտկատեղին, կարծես հենարան լինի փնտրելիս: Մոլորված հայացք ունի: Միշտ նույն ծառի տակ: Միշտ նույն ժամին: Ու քանի որ միշտ նույն տեղում է, այն էլ նույն ժամին, սկսեցի նկատել... Աշխատո՞ւմ է մոտակայքում: Սպասո՞ւմ ինչ-որ մեկին:
Եվ ինչո՞ւ եմ փորձում մտնել ուրիշի կյանք: Ինչպե՞ս են անծանոթները մտերմանում...
No comments:
Post a Comment