© Suren Poghosyan
Մեկ բառով ամեն ինչ ասելն արվեստ է, որին քչերն են տիրապետում, դրա համար էլ մարդիկ ստեղծեցին լուսանկարը:
Իսկ Արցախն իմ լուսանկարում նյութականանում է Չըդըրդյուզի գեղատեսիլ բնանկարով. երկինք հառնող ժայռակերտ ժապավենի եզրերը բոլորած կանաչ ծվեններն ասես ասեղնագործ ժանյակ լինեն, որ կանացիորեն ծածկել են առնական ժայռերի դեղին մերկությունը... Ու կանաչը ալիք է տալիս, հոսում ներքև, հետո էլ վեր սլանում, փրփուր տալիս սպիտակ բազեի թևերով...
Այս հողում մարդիկ երկիր ու երկինք իրար են խառնել...
Մեկ բառով ամեն ինչ ասելն արվեստ է, որին քչերն են տիրապետում, դրա համար էլ մարդիկ ստեղծեցին լուսանկարը:
Իսկ Արցախն իմ լուսանկարում նյութականանում է Չըդըրդյուզի գեղատեսիլ բնանկարով. երկինք հառնող ժայռակերտ ժապավենի եզրերը բոլորած կանաչ ծվեններն ասես ասեղնագործ ժանյակ լինեն, որ կանացիորեն ծածկել են առնական ժայռերի դեղին մերկությունը... Ու կանաչը ալիք է տալիս, հոսում ներքև, հետո էլ վեր սլանում, փրփուր տալիս սպիտակ բազեի թևերով...
Այս հողում մարդիկ երկիր ու երկինք իրար են խառնել...
No comments:
Post a Comment