Monday, September 5, 2011

Գեղեցիկ

Կարոտել եմ արհեստավորի արարող ձեռքերին ու կյանքի պարզությանը: Մենք դարձել ենք պղպջակների հասարակություն. ով ավելի մեծ կուռչի ու վերև կթռչի: Որ հետո ամպոտ ոտքերով կեխտոտ ցեխից խոսենք: Բայց գեղեցկությունը ցեխից, փոշուց ու անմաքուր բաներից ա ծնվում: Գեղեցկությունը անմաքուրը մաքրելն ա: 

Ու դրա համար էլ էսօր առավոտ լավ էր. պարզ էր: 

1 comment:

Anonymous said...

Պաչ քեզ, Քիսո :))
dz.